wetgeving overwegingen rechter juridische bijstand jurisprudentie uitwerkingen rechtspraak juristen regelgeving uitspraken advocaten besluiten notaris wetten rechtsbijstand rechterlijke beslissingen toelichtingen rechtshulp
Bron: www.rechtspraak.nl.
Bestudeer uw rechten en plichten op uwwet.nl
-
-
Nieuws
Datum en nieuws - januari 2013:
30 januari 2013 Raad van State laat bestemmingsplan voor Eurojust in Den Haag in stand 'De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft vandaag (30 januari 2013) het bestemmingsplan 'Zorgvliet (Eurojust)' van de gemeente Den Haag in stand gelaten. Dit betekent dat het bestemmingsplan definitief is geworden en de internationale organisatie Eurojust zich van de Raad van State mag vestigen in een nieuw kantoorgebouw aan de Jan Willem Frisolaan. Stichting Wijkoverleg Zorgvliet, Stichting Wijkoverleg Statenkwartier en een aantal inwoners van Den Haag waren tegen het bestemmingsplan in beroep gekomen bij de Raad van State. Tegen de uitspraak is geen hoger beroep mogelijk. Bezwaren De stichtingen en de inwoners hadden veel bezwaren ingediend tegen het bestemmingsplan. De Raad van State heeft alle bezwaren ongegrond verklaard. De stichtingen en de inwoners vinden onder meer dat onvoldoende onderzoek was gedaan naar alternatieve locaties voor Eurojust. Verder hebben ze bezwaar tegen de omvang en hoogte van het kantoorgebouw. De bouwhoogte van maximaal 50 meter zou niet passen in het beschermde stadsgezicht. Ook vinden zij dat er privaatrechtelijke 'erfdienstbaarheden' uit het begin van de vorige eeuw in de weg staan aan het plan. Hierin zou zijn bepaald dat op de beoogde locatie van Eurojust alleen een villa of een schoolgebouw en geen kantoor mag worden gebouwd. Bovendien vrezen de inwoners dat hun woongenot wordt aangetast en zijn zij bang dat de veiligheid van de woonomgeving in het geding komt door de komst van Eurojust. Ten slotte betwijfelen de bezwaarmakers de financiële uitvoerbaarheid van het bestemmingsplan. Eurojust Het bestemmingsplan 'Zorgvliet (Eurojust)' maakt een nieuw kantoorgebouw van 18.000 m2 mogelijk met een veiligheidszone van 30 meter rondom het gebouw. Eurojust werd in februari 2002 opgericht door de Europese Unie in de strijd tegen grensoverschrijdende misdaad binnen de Europese Unie. De organisatie is momenteel tijdelijk gevestigd aan de Maanweg in Den Haag.' |
29 januari 2013 Drie keer levenslang in liquidatieproces Passage 'In het liquidatieproces Passage veroordeelt de rechtbank drie personen tot een levenslange gevangenisstraf. Acht andere verdachten krijgen celstraffen van dertig, twaalf, tien, acht, zes, drieënhalf, anderhalf en een half jaar. Naast vergrijpen als wapenhandel en witwassen draait deze zaak vooral om de liquidatie van zeven personen en de poging tot moord op vijf personen. De rechtbank vindt dat het beroepsmatig op kille en berekenende wijze vermoorden van mensen, ook als het criminelen zijn, zwaar bestraft moet worden. Dat drie liquidaties lang geleden, in 1993, zijn gepleegd, beschouwt de rechtbank niet als een strafverminderende omstandigheid. Levenslang Verdachte Jesse R. krijgt levenslang voor twee moordpogingen, de uitlokking van de liquidatie op Thomas van der Bijl op 20 april 2006 en voor de moorden op Kees Houtman op 2 november 2005, Henie Shamel en Anne de Witte op 9 mei 1993, Tonnie van Maurik op 19 april 1993 en op ‘Sonny’ Hadziselimovic en Djordje Iliç op 1 april 1993. Verdachte Siegfried S. krijgt levenslang voor de moord op Shamel en De Witte. Verdachte Mohammed R. krijgt levenslang voor zijn betrokkenheid bij een mislukte liquidatie en voor de moord op Shamel, De Witte, Van Maurik, Hadziselimovic en Iliç. Tijdelijke gevangenisstraf Voor twee pogingen tot uitlokking en voor de organisatie van een liquidatie krijgt Fred R. dertig jaar gevangenisstraf. Pinny S. krijgt twaalf jaar voor het verstrekken van de opdracht tot een moord. Nan Paul de B. krijgt tien jaar voor het plegen van een moord. Voor medeplichtigheid aan moord krijgt Freek S. zes jaar gevangenisstraf. Sjaak B. krijgt drieënhalf jaar voor wapenhandel. Ali A. krijgt anderhalf jaar voor witwassen en Dino S. krijgt zes maanden gevangenisstraf voor witwassen en het bezit van twee valse paspoorten. De kroongetuige Peter La S. krijgt, zoals geëist door het openbaar ministerie(OM), acht jaar gevangenisstraf voor de moord op Houtman en een poging tot moord op Van der Bijl. Omdat La S. zichzelf heeft gemeld en omdat hij als kroongetuige over de liquidaties heeft verklaard, heeft het OM een lagere straf geëist dan het normaal eist voor dergelijke feiten. De rechtbank vindt, alles afwegend, dat het OM bij het sluiten van de deal met de kroongetuige binnen de grenzen van het recht is gebleven. Omdat La S. tijdens het proces grotendeels consequent en consistent heeft verklaard, kunnen zijn verklaringen als bewijs worden gebruikt. Daarbij heeft de rechtbank uitdrukkelijk gesteld dat de andere verdachten alleen kunnen worden veroordeeld als er, naast de verklaringen van de kroongetuige, stevig ander bewijs voorhanden is. Gedurende het proces is gebleken dat verklaringen van La S., over de betrokkenheid van Willem H. bij een aantal liquidaties, zijn achtergehouden. De rechtbank meent dat alleen verdachte Dino S. door deze weglating in zijn belangen is geschaad. Daarom zijn de verklaringen van La S. niet als bewijs gebruikt in de zaak tegen S.' |
25 januari 2013 Paragnost veroordeeld voor seksueel misbruik 'Een 53-jarige therapeut (paragnost/medium) is vandaag (vrijdag 25 januari 2013) door de rechtbank Amsterdam veroordeeld tot 24 maanden gevangenisstraf waarvan zes maanden voorwaardelijk wegens seksueel misbruik van drie jonge vrouwen die bij hem in behandeling waren. Ook moet hij twee slachtoffers een schadevergoeding betalen. Daarnaast is de man veroordeeld voor het bezit van 117 hennepplanten en het illegaal aftappen van elektriciteit. Langere proeftijd Zijn slachtoffers kwamen naar de man toe voor psychische hulp. Op enig moment vertelde de man dat “een seksuele blokkade” de oorzaak zou zijn van hun problemen. Vervolgens heeft de man misbruik gemaakt van zijn positie als behandelaar door seksuele handelingen met de slachtoffers te verrichten. In twee van de drie gevallen heeft de ontucht langere tijd geduurd en hebben de slachtoffers nog lang psychisch nadeel ondervonden. De rechtbank acht het zorgelijk dat de verdachte de ongepastheid van zijn eigen handelen niet inziet. Met het oog op het gevaar op herhaling legt de rechtbank een langere proeftijd dan gebruikelijk op. Geen verkrachting De straf is lager dan de eis van vier jaar van het Openbaar Ministerie. De rechtbank acht echter in alle drie de zaken verkrachting niet bewezen. De slachtoffers zijn door verdachte overdonderd en misbruikt maar niet is gebleken dat verdachte een dreigende sfeer heeft gecreëerd waarmee hij zijn slachtoffers heeft gedwongen seksuele handelingen te ondergaan.' |
25 januari 2013 Verdachten openlijk geweld Eindhoven langer vast 'Een 15-jarige jongen uit Turnhout en een 17-jarige jongen uit Vosselaar die verdacht worden van betrokkenheid bij de openlijke geweldpleging op 4 januari jl. in Eindhoven, moeten veertien dagen langer in voorlopige hechtenis blijven. Dat heeft de rechter-commissaris van de rechtbank Oost-Brabant vanmiddag beslist. De rechter-commissaris is van oordeel dat er voldoende ernstige bezwaren tegen de verdachten bestaan. Daarnaast loopt het onderzoek nog. Voor een derde verdachte, een 16-jarige jongen uit Oud-Turnhout, had de officier van justitie geen inbewaringstelling gevorderd. Wel heeft de rechter-commissaris van deze verdachte de inverzekeringstelling rechtmatig bevonden en dat betekent dat hij drie dagen in verzekering blijft.' |
24 januari 2013 Twaalf jaar cel voor doodslag op man uit Burum 'De Rechtbank Noord-Nederland in Groningen heeft 24 januari een 35-jarige man wegens doodslag veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Het lichaam van het slachtoffer Michael de Vrieze uit Burum is tot op heden niet gevonden. De man ontkent De Vrieze te hebben gedood. De rechtbank komt tot de conclusie dat buiten redelijke twijfel staat dat De Vrieze is overleden. Tot op heden is het slachtoffer nooit meer gezien en is zijn lichaam niet gevonden. Voor een vrijwillige verdwijning, een onverwachte natuurlijke dood of een ongeluk, zijn geen aanwijzingen in het dossier. De rechtbank gaat ervan uit dat het slachtoffer in de avond/nacht van 11 op 12 april 2010 in de woning aan de Jupiterstraat in Groningen door geweld om het leven is gekomen. De rechtbank stelt ook vast dat de verdachte tijd en gelegenheid had om het slachtoffer op het plaats delict om het leven te brengen. Op basis van alle bewijsmiddelen, allen beschouwd in onderlinge samenhang, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte De Vrieze opzettelijk van het leven heeft beroofd. De rechtbank is van oordeel dat de verdachte schuldig is aan doodslag en legt een straf op voor de duur van 12 jaar (met aftrek van uitleveringsdetentie, verzekering en voorlopige hechtenis, tenzij dit op een andere straf in mindering is gebracht). De rechtbank legt hiermee een zwaardere straf op dan de tien jaar, geëist door de officier van justitie. Dat de verdachte ervoor heeft gezorgd dat het lichaam niet kan worden gevonden, waardoor de nabestaanden tot op de dag van vandaag in onzekerheid zijn en niet de mogelijkheid hebben op een waardige wijze afscheid te nemen, is daarbij een belangrijke overweging, evenals het feit dat de verdachte heeft geprofiteerd van het geld van het slachtoffer.' |
24 januari 2013 Gevangenisstraf voor dodelijk verkeersongeval in Noordwijkerhout 'Het Gerechtshof Den Haag heeft op 24 januari 2013 in hoger beroep 24 maanden gevangenisstraf, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, opgelegd aan een 40-jarige man die op een avond in januari 2011 met zijn auto de woonkamer van een huis aan de Duindamseweg in Noordwijkerhout was binnengereden. Als gevolg hiervan is een ouder echtpaar om het leven gekomen. Het Haagse hof heeft een hogere gevangenisstraf dan de rechtbank opgelegd. Ook mag de man van het hof 3 jaar niet rijden en is zijn auto verbeurd verklaard. De man, die lichamelijke en geestelijke klachten had en daarom eerder die avond het autorijden aan zijn vrouw had overgelaten, reed bij een scherpe bocht en op een gladde weg te hard. Bovendien was hij aan het bellen. Het hof kwalificeert het rijgedrag niet als ‘roekeloos’, omdat daaraan volgens uitspraken van de Hoge Raad zware eisen moeten worden gesteld. Wel vindt het hof dat de man aanmerkelijk onvoorzichtig heeft gereden en dat het ongeval aan zijn schuld is te wijten. Verder heeft de man, volgens het hof, de plaats van het ongeval verlaten en de vrouw van het echtpaar (die anders dan haar echtgenoot niet ter plaatse overleed en zwaar gewond was) in hulpeloze toestand achtergelaten. De man is na het ongeval weggerend en aansluitend gevlucht naar Polen. De man had aangevoerd dat hij een zware pijnstiller had ingenomen en daarom niet wist wat hij deed. Het hof acht dit niet aannemelijk. Van de rechtbank had de man 12 maanden gevangenisstraf, waarvan 4 voorwaardelijk, en 5 jaar niet rijden opgelegd gekregen. De eis van het openbaar ministeriewas 3 jaar gevangenisstraf en 5 jaar niet rijden. Rechtbank en openbaar ministerie gingen anders dan het hof uit van roekeloos rijden.' |
24 januari 2013 Hondenbezitter hoeft geen hondenbelasting te betalen 'Een hondenbezitter uit de gemeente Sittard-Geleen is volgens de belastingrechter geen hondenbelasting verschuldigd. In zijn uitspraak van vandaag beslist het gerechtshof ’s-Hertogenbosch dat de gemeente in deze zaak niet voldoet aan de voorwaarden om belasting te heffen. Algemene middelen De gemeente Sittard-Geleen heft een hondenbelasting die wordt toegevoegd aan de algemene middelen. Deze belasting geldt voor inwoners van de gemeente met één of meerdere honden. Inwoners die geen hond hebben, zijn deze belasting niet verschuldigd. Twee voorwaarden Het heffen van hondenbelasting voor het verkrijgen van algemene middelen is toegestaan, zegt het hof, maar dan moet wel aan twee voorwaarden worden voldaan. In de eerste plaats moeten de kosten verbonden aan het hondenbezit van wezenlijke betekenis zijn geweest voor het invoeren van de hondenbelasting. Daarnaast moet de hoogte van het bedrag mede zijn afgestemd op de kosten die de gemeente moet maken voor het hondenbezit. Daarbij hoeft het niet zo te zijn dat de gehele opbrengst wordt gebruikt om die kosten te dekken. Ongelijke behandeling Omdat de gemeente niet aan deze voorwaarden voldoet, is er volgens het hof sprake van ongelijke behandeling van inwoners met een hond ten opzichte van inwoners zonder hond. In hoger beroep verklaart het hof daarom de verordening onverbindend en vernietigt de aanslag hondenbelasting.' |
23 januari 2013 Dertien jaar cel voor moord op nieuwe vriend van ex-vriendin 'In hoger beroep is een 33-jarige man veroordeeld tot dertien jaar cel voor moord en diefstal met geweld. De man heeft op 3 mei 2011 in Roermond in de woning van zijn ex-vriendin haar nieuwe vriend dood gestoken. De man ging op de betreffende dag naar de woning van zijn ex-vriendin en zocht daar de confrontatie met het slachtoffer, haar nieuwe vriend. Na een worsteling is hij naar de keuken gelopen en heeft een mes uit de keukenla gepakt. Direct daarna is hij terug naar de woonkamer gegaan, heeft het slachtoffer beetgepakt en neergestoken. Hierdoor is het slachtoffer kort daarop overleden. Voorbedachte raad bewezen Het hof gaat ervan uit dat de man met voorbedachte raad heeft gehandeld, en niet in een opwelling. De man heeft tussen het moment van het weglopen van het gevecht en het neersteken van het slachtoffer voldoende tijd en gelegenheid gehad zich te beraden over de gevolgen van de door hem voorgenomen geweldshandelingen. De man bedreigde zijn ex-vriendin en haar nieuwe vriend al weken. In tegenstelling tot het OM, vindt het hof deze bedreigingen niet voldoende om te denken dat hij al vóór 3 mei het plan had om het slachtoffer te doden. Diefstal met geweld In januari 2011 heeft de man zich bovendien schuldig gemaakt aan diefstal met geweld door met een tas vol boodschappen langs de kassa te lopen zonder te betalen. Hij heeft daarna een supermarktmedewerker meerdere malen met kracht weggeduwd. Straf Bij het opleggen van de straf heeft het hof onder meer mee gewogen dat de man het slachtoffer het hoogste goed, zijn leven, heeft ontnomen en bovendien daarmee zijn familie onherstelbaar leed heeft toegebracht. Ook houdt het hof er rekening mee dat de man al eerder met politie en justitie in aanraking is geweest onder meer voor een bedreiging, een geweldsmisdrijf en vermogensdelicten. Het hof rekent het de man bovendien zwaar aan dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan diefstal met geweld en hij daarvan tijdens de zitting in hoger beroep niet het slechte van in leek te zien. De rechtbank Roermond legde de man op 2 mei 2012 een gevangenisstraf van twaalf jaar op.' |
22 januari 2013 Vrijspraak betrokkenheid hennepplantage Flevoweg Leiden 'Het Gerechtshof Den Haag heeft op 22 januari 2013 een verdachte vrijgesproken van betrokkenheid bij een hennepplantage aan de Flevoweg te Leiden. Op 25 oktober 2010 trof de politie, na een melding van het energiebedrijf, in een bedrijfspand aan de Flevoweg te Leiden een hennepplantage met 8016 hennepplanten aan. Het hof heeft niet bewezen geacht dat de huurder van het onderverhuurde pand hierbij daadwerkelijk betrokken was. De huurder ontkent iedere vorm van betrokkenheid en zegt na de onderverhuur niet meer in het pand geweest te zijn. De rechtbank in Den Haag had de tenlastegelegde feiten wel bewezen geacht en de verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van 6 maanden, waarvan 3 maanden voorwaardelijk. Het hof heeft, anders dan de rechtbank, geoordeeld dat er onvoldoende bewijs in het dossier is om daadwerkelijke betrokkenheid van de huurder aan te kunnen nemen. Er zijn aanwijzingen dat hij op 25 oktober 2010, de dag waarop de hennepplantage ontdekt is, wel in het pand is geweest. Dat levert onvoldoende bewijs op om bewezen te achten dat verdachte in de voorafgaande periode daadwerkelijk van doen heeft gehad met de hennepplantage. Ook een vingerafdruk van verdachte op een assimilatielamp is alleen, zonder aanvullend bewijs, onvoldoende voor bewezenverklaring en veroordeling.' |
22 januari 2013 Rechter: slachtoffer mag stalker van sociale media verwijderen 'De voorzieningenrechter in Amsterdam heeft bepaald dat een man beledigende teksten over zijn ex-vrouw op Facebook, Hyves en blogspot binnen twee dagen moet verwijderen en zijn profielen moet sluiten. Doet hij dit niet dan mag zijn ex-vrouw opdracht geven deze profielen van social media te verwijderen. Ook mag de vrouw de man maximaal drie dagen laten gijzelen iedere keer als hij het opgelegde gebiedsverbod overschrijdt. Eerder, in augustus 2012, had de rechter de man al een gebiedsverbod gegeven en opdracht gegeven alle beledigende teksten van zijn profielen op social media te verwijderen. De man heeft geen gehoor gegeven aan de uitspraak waarop de vrouw opnieuw een kort gedingheeft aangespannen. In december 2012 heeft de rechter beslist dat verdergaande maatregelen nodig zijn. Het verweervan de man dat zijn mediaprofielen privé zijn vindt de rechter niet ter zake, nu de vrouw door haar naam te googlen naar de beledigende teksten wordt geleid.' |
18 januari 2013 Officier niet-ontvankelijk in fraudezaak Family House 'De officier van justitieis niet-ontvankelijk verklaard in de vervolging van een 44-jarige verdachte van fraude met kinderopvangtoeslag bij gastouderopvang Family House. De rechtbank Den Haag oordeelt dat het opsporingonderzoek vanaf het begin een onjuiste insteek heeft gehad en de officier van justitie verzuimd heeft corrigerend op te treden. Ook in de zaak tegen zes medeverdachten oordeelt de rechtbank dat de officier van justitie niet-ontvankelijk is. 2,5 miljoen Het Openbaar Ministerie vervolgde de man voor het valselijk opmaken van arbeidsovereenkomsten en het op valse gronden aanvragen van kinderopvangtoeslag. Hij zou tussen 2006 en 2011 bijna 2,5 miljoen euro aan kinderopvangtoeslag hebben ontvangen. In de visie van het Openbaar Ministerie was geen sprake van daadwerkelijke kinderopvang en werd er voor veel meer uren kinderopvangtoeslag aangevraagd dan nodig was. Onterecht verdacht De rechtbank concludeert na bestudering van het dossier dat er in feite geen sprake is geweest van een concrete verdenking van een strafbaar feit. De verdenking was gebaseerd op een onjuiste interpretatie van de destijds geldende regelgeving. De aanhouding van de man en de voorlopige hechtenis hebben op onterechte gronden plaatsgevonden. Hij is daardoor publiekelijk onterecht gestigmatiseerd als fraudeur. Het is wenselijk dit stigma weg te nemen, zo stelt de rechtbank. Niet-ontvankelijk verklaring De rechter verklaart de officier van justitie niet-ontvankelijk als hij niet het recht had om iemand te vervolgen, bijvoorbeeld als een misdrijf verjaard is of de politie en het Openbaar Ministerie tijdens de opsporing de spelregels hebben overtreden. De zaak is daarmee afgedaan. De rechter komt niet toe aan de vraag of veroordeling of vrijspraak moet volgen.' |
17 januari 2013 Veroordeling voor mishandeling van een machinist 'De rechtbank Amsterdam heeft een 24-jarige man voor mishandeling van een machinist veroordeeld tot 13 dagen gevangenisstraf en 100 uur werkstraf. De verdachte heeft op 26 februari 2012 op treinstation Bijlmer Arena na een discussie over een vertraagde trein zijn arm om de keel van een machinist geklemd en enige tijd vastgehouden. De rechtbank vindt deze mishandeling zeer ernstig omdat de machinist verdachte aansprak op zijn grensoverschrijdend gedrag en verdachte vervolgens de machinist op agressieve wijze is aangevlogen. Daarom wordt verdachte - die nog geen eerdere veroordelingen op zijn naam heeft staan - veroordeeld tot 13 dagen gevangenisstraf en 100 uur werkstraf. De officier van justitie eiste een hogere straf omdat volgens hem sprake was van een poging zware mishandeling. Dit vindt de rechtbank niet bewezen omdat niet is gebleken dat verdachte bewust zwaar lichamelijk letsel wilde toebrengen.' |
17 januari 2013 Prejudiciële vragen over ‘grensoverschrijdende’ fiscale eenheid 'In drie zaken over de geoorloofdheid van het weigeren van een zogeheten grensoverschrijdende fiscale eenheid zijn vandaag door de belastingkamer van het gerechtshof Amsterdam prejudiciële vragen gesteld aan het Europese Hof van Justitie. Fiscale eenheid Een fiscale eenheid (f.e.) kan worden gevormd door een groep Nederlandse vennootschappen. Ingeval van een f.e. wordt bij de moedervennootschap vennootschapsbelasting geheven alsof er één belastingplichtige is. Daarbij worden de werkzaamheden en het vermogen van alle tot de f.e. behorende vennootschappen toegerekend aan die moedervennootschap. Hierdoor vallen alle onderlinge transacties, inclusief leenverhoudingen en aandelenbezit, weg. Het bestaan van een f.e. heeft daarom bepaalde fiscale voordelen. Zo kunnen de in een jaar door de f.e.-vennootschappen gemaakte fiscale winsten en verliezen onderling worden verrekend. Een ander gevolg is dat bij de overdracht van activa en bij diensten tussen f.e.-vennootschappen onderling geen fiscale resultaten worden gerealiseerd. Voorwaarden Om een fiscale eenheid te kunnen vormen, moeten alle vennootschappen in Nederland zijn gevestigd. Verder moeten zij een ‘ononderbroken verticale keten’ vormen, dat wil zeggen dat de aandelen van een in de f.e. te voegen vennootschap steeds moeten worden gehouden door een vennootschap die zelf ook is gevoegd. Daarom is het niet mogelijk om - uitsluitend - zustervennootschappen in een f.e. te voegen. Verder kan ook niet een f.e. tussen een moeder- en een kleindochtervennootschap worden gevormd indien niet tevens de tussenliggende (dochter)vennootschap daarin is opgenomen. Grensoverschrijding De drie zaken waarin het Amsterdamse hof vragen heeft gesteld aan het Hof van Justitie te Luxemburg betreffen verzoeken om een f.e. te mogen vormen tussen in Nederland gevestigde vennootschappen die, vanwege een grensoverschrijdende concernstructuur, niet voldoen aan de bovengenoemde voorwaarden. In één zaak (11/00180) gaat het om Nederlandse zustervennootschappen van een gemeenschappelijke buitenlandse (Duitse) moedervennootschap. In de beide andere zaken (11/00587 en 11/00824) gaat het om een Nederlandse moedervennootschap met Nederlandse kleindochtervennootschappen die worden gehouden door één of meer buitenlandse (Duitse) tussenhoudstervennootschap (pen). De inspecteur heeft in alle drie gevallen het vormen van een f.e. geweigerd. In geschil is of deze weigering in strijd is met Europees recht. Vragen van het hof In eerste aanleg heeft de rechtbank Haarlem in zaak 11/00180 geoordeeld dat een f.e. niet mogelijk is; in de beide andere zaken achtte de rechtbank een f.e. wel mogelijk. In hoger beroep oordeelt het gerechtshof dat, als in deze gevallen een f.e. mag worden geweigerd, internationale groepen worden belemmerd bij de keuze van structurering van hun Nederlandse activiteiten. Het hof moet vervolgens beoordelen of een dergelijke belemmering is toegestaan onder EU-recht. Het vindt de daarbij aan te leggen toetsingscriteria onvoldoende duidelijk. Dit met name voor wat betreft de vragen: (i) met welke binnenlandse situatie moet worden vergeleken; en (ii) of de samenhang van het Nederlandse fiscale systeem een rechtvaardiging vormt voor de weigering van een f.e. Daarom heeft het hof besloten om die vragen aan het Europese Hof van Justitie voor te leggen.' |
-
-
WWW.UWWET.nl
Sinds 2009. Alle rechten voorbehouden.
Uwwet.nl
Uwwet.nl