Datum en nieuws - september 2010:

29 september 2010 10 jaar cel voor overvallen met geweld 'Het gerechthof ’s-Hertogenbosch heeft een 21-jarige man uit Breda veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf. De man is in hoger beroep schuldig bevonden aan een aantal gewelddadige overvallen, een auto-inbraak en een heling. Het gerechtshof acht de man, evenals de rechtbank, schuldig aan de genoemde feiten. Het hof komt echter tot een hogere straf. Het gerechtshof rekent het de verdachte bijzonder zwaar aan dat hij uitermate kwetsbare slachtoffers uitkoos voor het plegen van de overvallen. Deze slachtoffers, waaronder een zwangere vrouw en een bejaard echtpaar, zijn door de man op een grove wijze benaderd. Het openbaar ministerie had in hoger beroep een gevangenisstraf van 12 jaar geëist. De rechtbank Breda veroordeelde de verdachte op 26 januari 2010 tot een gevangenisstraf van 8 jaar'.

28 september 2010 Koper moet bewijzen dat schilderijen vals zijn 'Het hof heeft beslist dat de koper van vijf schilderijen van de kunstenaarsgroep "De Ploeg" moet bewijzen dat die doeken vals zijn. De koper had bij de rechtbank terugbetaling gevorderd van de koopsom van in totaal tien schilderijen die als echte 'Ploegschilderijen' waren verkocht. Het zou voornamelijk gaan om doeken van de hand van Altink en Dijkstra. De deskundigen die de koper had ingeschakeld, en de door de rechtbank ingeschakelde deskundige waren van oordeel dat alle tien schilderijen vals zijn. De rechtbank wilde dat oordeel niet overnemen. De koper heeft zich daarna in hoger beroep tot het gerechtshof te Leeuwarden gewend. Inmiddels heeft hij zijn vordering met betrekking tot vijf van de tien schilderijen laten vallen. Ook het hof twijfelt over het oordeel van de deskundigen, omdat hun rapporten te weinig specifiek en te algemeen zijn. Het feit dat het geschil inmiddels is beperkt tot vijf van de tien schilderijen, heeft die twijfels nog doen toenemen. De overige vijf schilderijen werden immers in eerste aanleg door de koper en de deskundigen ook als vervalsingen aangemerkt. De koper zal nu met getuigen moeten bewijzen dat de vijf doeken waar nog over wordt geprocedeerd inderdaad vervalst zijn'.

28 september 2010 Veroordeling voor inrijden woning Culemborg 'De rechtbank Arnhem heeft een 22–jarige man veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 maanden waarvan zes maanden voorwaardelijk voor poging doodslag, meermalen gepleegd, tijdens Oud & Nieuw in Culemborg. In de nacht van 31 december 2009 op 1 januari 2010 is het in de wijk Terweijde in Culemborg tot een aaneenschakeling van gewelddadig treffen gekomen tussen Molukse en Marokkaanse personen. De climax werd bereikt toen een auto met daarin verdachte en vier andere Marokkaanse personen de tuin inreed van een van de woningen in de Diepenbrockstraat in Culemborg. De auto van verdachte werd bekogeld met stenen, waarop hij in paniek raakte en terug wilde naar waar hij vandaan kwam. Hij wilde de auto daartoe keren, maar had niet de volledige beheersing over het voertuig. In de poging het voertuig te keren en weg te komen is hij met de auto de stoep op gereden en daarbij kon het eerste slachtoffer ternauwernood opzij springen. Dit slachtoffer kwam ten val en raakte gewond. Vervolgens is verdachte met zijn auto eerst tegen het hek van de voortuin en vervolgens in de voortuin zelf van een woning in de Diepenbrockstraat gereden. Twee personen die in die tuin stonden moesten ook opzij springen en raakten eveneens gewond. Niet wettig en overtuigend kan worden bewezen dat verdachte met dit handelen vol opzet had, nu dit rijgedrag evenzeer te verenigen is met de lezing van verdachte dat hij in paniek handelde en de macht over het stuur verloor. Wel heeft verdachte door op deze manier met een beschadigde auto te rijden in een kleine straat waar op dat moment diverse personen stonden, de aanmerkelijke kans op de koop toe genomen dat hij voetgangers dodelijk zou raken. Dat geldt te meer, ingeval personen voor een gevel staan waartegen zij geplet kunnen worden en gelet op hekken of andersoortig straatmeubilair beperkte vluchtmogelijkheden hebben. Bewezen is dan ook poging doodslag, meermalen gepleegd. De voorbedachte rade kan niet worden bewezen, nu niet kan worden vastgesteld dat – toen verdachte op de slachtoffers inreed - er enig moment van kalm beraad bij hem is geweest. De omstandigheid dat een rijdende auto met stenen wordt bekogeld, levert op zichzelf een noodweersituatie op. Verdachte kan echter geen geslaagd beroep doen op noodweer, omdat hij zichzelf willens en wetens in die situatie heeft gebracht. Verdachte is met de intentie om verhaal te gaan halen bewust naar de Molukse straat gereden terwijl hij wist dat de Molukkers eerder die avond al gewelddadig waren geweest tegen Marokkanen. Met zijn provocerend gedrag had verdachte kunnen voorzien dat de Molukkers agressief zouden worden. Bovendien reed hij in een zwaarbeladen auto waarvan het zicht door de beschadigde voorruit beperkt was. Hierdoor was eveneens te voorzien dat de auto van verdachte niet veilig weg zou kunnen komen in geval van nood. Verdachte is dus strafbaar. Rekening houdend met de omstandigheden dat verdachte een nagenoeg blanco strafblad heeft, en de inzittenden van de auto na het incident fors zijn mishandeld door de Molukkers, veroordeelt de rechtbank verdachte tot een gevangenisstraf van 18 maanden waarvan 6 maanden voorwaardelijk. Het voorwaardelijk strafdeel acht de rechtbank noodzakelijk om te voorkomen dat verdachte in de toekomst wederom in de fout zal gaan'.

24 september 2010 Burgemeester bevoegd tot sluiting loods met hennepplantage 'De burgemeester van ’s-Hertogenbosch was op grond van artikel 13b van de Opiumwet bevoegd een loods met zeecontainers bij een pand aan het Vogelplein in ’s-Hertogenbosch te sluiten nadat er een hennepplantage was ontdekt. Dat oordeelde de bestuursrechter van de rechtbank ’s-Hertogenbosch vanmiddag. De burgemeester van ‘s-Hertogenbosch besloot de loods met zeecontainers aan het Vogelplein voor een jaar te sluiten nadat de politie er in 2009 2200 oogstrijpe hennepplanten, 303 assimilatielampen, 17 afzuiginstallaties, 294 transformatoren en 20 ventilatoren aantrof. De eigenaar van de loods stapte tegen dat besluit naar de voorlopige voorzieningenrechter. Die gaf in een voorlopig oordeel aan dat de sluiting (tijdelijk) ongedaan moest worden gemaakt, aangezien uit de toelichting op de wet niet blijkt dat de burgemeester op grond van artikel 13b Opiumwet bevoegd is op te treden als er alleen sprake is van het telen van verdovende middelen. Voor een sluiting moet er volgens die bepaling sprake zijn van verkoop van verdovende middelen aan consumenten. De rechtbank oordeelt nu in een bodemprocedure dat de burgemeester wel bevoegd was de lokalen te sluiten. 'Vaststaat dat in de betrokken lokalen een grote hoeveelheid oogstrijpe hennepplanten is aangetroffen. Deze hoeveelheid is dermate groot dat duidelijk sprake is van een handelshoeveelheid. Op grond hiervan kon verweerder in redelijkheid aannemen dat er hennep in lokalen aanwezig was om te worden verkocht, afgeleverd of verstrekt. Er hoeft naar het oordeel van de rechtbank geen bewijs voorhanden te zijn dat daadwerkelijk hennep is verkocht, afgeleverd of verstrekt vanuit de lokalen.''

21 september 2010 Hoge Raad laat vrijspraak van bedreiging politicus in stand 'De Hoge Raad heeft de klacht van het Openbaar Ministerie over vrijspraak van de verdachte die werd vervolgd wegens bedreiging van een politicus met enig misdrijf tegen het leven gericht, verworpen met een verkorte motivering (onder toepassing van artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie). Hiermee is de vrijspraak van de verdachte door het hof ’s-Gravenhage definitief geworden. Achtergrond De verdachte werd vervolgd omdat hij op openbare wegen gedenkplaatsen had opgericht door middel van bloemen, kaarsen, knuffelbeesten en foto’s van de politicus, als ware hij om het leven gekomen. De politicus voelde zich daardoor bedreigd en heeft aangifte tegen de verdachte gedaan. De verdachte is zowel door de rechtbank Rotterdam (17 augustus 2007, LJN BB1962) als door het gerechthof ’s Gravenhage (4 juni 2008, LJN BD3043) vrijgesproken. Het hof oordeelde dat de uitstallingen weliswaar konden worden geassocieerd met verkeersslachtoffers en dus met de dood, maar dat ze niet gepaard gingen met enige aankondiging van een ophanden zijnd overlijden van de politicus en van enige verwijzing naar hoe of wanneer dat teweeg zou worden gebracht. Het hof achtte niet bewezen dat de verdachte de politicus wilde bedreigen De verdachte had verklaard de uitstallingen te zien als een kunstwerk dat oproept tot een debat over de wijze waarop heden ten dage politiek wordt bedreven. Het Openbaar Ministerie heeft tegen die vrijspraak cassatieberoep bij de Hoge Raad ingesteld. Als advocaat voor de verdachte treedt op mr. J.P. Plasman. Advocaat-generaal mr. Knigge heeft op 15 juni 2010 in zijn conclusie de Hoge Raad geadviseerd de door het Openbaar Ministerie ingediende klacht te verwerpen'.

14 september 2010 Vijftien jaar voor beroving met doodslag 'De meervoudige strafkamer in Lelystad heeft een 21-jarige man veroordeeld tot vijftien jaar gevangenisstraf voor de dood van Thomas van Lierop. De zaak Vijf dagen nadat het slachtoffer bij de politie was opgegeven als vermist werd het ontzielde lichaam van de man aangetroffen. Het slachtoffer bleek met elf messteken om het leven te zijn gebracht. Op videobeelden van het station te Lelystad was te zien dat het slachtoffer kort voor zijn verdwijning nog contact had gehad met de verdachte. Met de bankpas van het slachtoffer bleek na zijn verdwijning nog verschillende malen geld te zijn opgehaald. Overwegingen De rechtbank acht bewezen dat verdachte het slachtoffer heeft gedood om diefstal (met geweld) mogelijk te maken. Het door verdachte geschetste scenario dat hij het slachtoffer slechts tweemaal met zijn mes heeft geraakt, dat daarna iemand anders het slachtoffer nog heeft gestoken en dat als gevolg daarvan het slachtoffer is komen te overlijden, wordt door de rechtbank als onwaarschijnlijk verworpen. Voor dat scenario biedt het dossier geen enkel aanknopingspunt, aldus de rechtbank. De rechtbank verwijt de verdachte in hoge mate dat hij op beestachtige wijze op het slachtoffer, die zelf ongewapend was, heeft ingestoken. Verder rekent de rechtbank de verdachte zwaar aan dat hij kennelijk gewetenloos en koelbloedig nog geen kwartier na het steekincident met de van het slachtoffer gestolen bankpas is gaan pinnen. Vijftien jaar gevangenisstraf De rechtbank veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van vijftien jaar. De rechtbank heeft daarbij nog in aanmerking genomen dat verdachte de nabestaanden van het slachtoffer onherstelbaar leed heeft toegebracht. En dat het misdrijf draagt een voor de rechtsorde bijzonder schokkend karakter draagt, dat sterke gevoelens van onrust en onveiligheid in de maatschappij veroorzaakt . De jonge leeftijd van verdachte en het feit dat de man geen strafblad heeft, zijn door de rechtbank in de strafoplegging meegewogen. Daarbij is verder nog gekeken naar andere strafopleggingen in landelijk vergelijkbare zaken'.

7 september 2010 Hoge Raad verwerpt cassatieberoep van Woenselse steentjesgooier 'De Hoge Raad heeft de klachten van de verdachte die bekend staat als de ‘Woenselse steentjesgooier’ in het cassatieberoep met een verkorte motivering verworpen (onder toepassing van artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie). Hiermee is de veroordeling van de verdachte door het hof ’s-Hertogenbosch definitief geworden. In deze zedenzaak gaat het om de verkrachting van een meisje van negen jaar. De dader was in de vroege ochtend van 10 september 2006 de ouderlijke woning te Breda binnengedrongen en heeft het meisje vervolgens in haar eigen slaapkamer verkracht. De verdachte is op 29 februari 2008 door de rechtbank Breda voor verkrachting veroordeeld tot een tien jaar gevangenisstraf en TBS met dwangverpleging (zie LJN BC5372). In hoger beroep is de verdachte op 28 april 2009 door het gerechtshof ’s-Hertogenbosch wegens verkrachting veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf (zie LJN BI2414). Tegen deze uitspraak heeft de verdachte cassatieberoep ingesteld bij de Hoge Raad. Namens de verdachte is door zijn raadsman mr. B.Th. Nooitgedagt, advocaat in Amsterdam, geklaagd over onder meer de afwijzing van getuigen- en deskundigenverzoeken, de afwijzing van het verzoek tot het uitvoeren van een contra-expertise op het sporenmateriaal en de verwerping van het verweer dat de verklaring van het slachtoffer onbetrouwbaar is. De advocaat-generaal mr. Vegter heeft op 1 juni 2010 in zijn conclusie de Hoge Raad geadviseerd de door de verdachte naar voren gebrachte klachten te verwerpen'.

3 september 2010 Vijf jaar celstraf voor aanranding en verkrachting 'De rechtbank in Amsterdam heeft vandaag een 37-jarige man veroordeeld tot 5 jaar celstraf voor 3 aanrandingen en 2 verkrachtingen. De man volgde in het najaar van 2008 veelal jonge vrouwen die na een avond stappen op het Leidseplein alleen op de fiets naar huis gingen. Hij overrompelde hen van achteren als zij hun woning binnengingen, nadat hij ze in sommige gevallen met een smoes had aangesproken. Daarbij heeft hij telkens ook om geld gevraagd en de vrouwen veelal belet alarm te slaan door zijn hand op hun mond te leggen. In een geval leek de toedracht zo veel op de vier andere feiten, dat de rechtbank het bewijs van dit feit mede heeft gebaseerd op het bewijs van die andere feiten (schakelbewijs)'.

1 september 2010 Bezwaren tegen Haags bestemmingsplan 'Strand' zijn ongegrond 'De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft de bezwaren tegen het bestemmingsplan 'Strand' van de gemeente Den Haag ongegrond verklaard. Dat blijkt uit een uitspraak van vandaag (1 september 2010). De zaak was aangespannen door strandpaviljoen De Waterreus en een aantal bewoners die in de buurt van het strand wonen. Het provinciebestuur van Zuid-Holland had het plan in juli 2009 goedgekeurd. Tegen de uitspraak van Raad van State is geen hoger beroep mogelijk. Het bestemmingsplan regelt het gebruik en het beheer van het hele Haagse strand, vanaf de grens van de gemeente Westland tot de grens van Wassenaar, exclusief de Pier van Scheveningen. In het plan zijn beperkingen opgenomen voor de bebouwing op het strand. Strandpaviljoen De Waterreus kwam hiertegen in verzet, omdat door deze beperking van de oppervlakte een deel van de bestaande bebouwing niet is meegenomen in het plan. Ook zou de Waterreus op grond van het plan niet meer kunnen uitbreiden, terwijl andere paviljoens dat wél kunnen. Dit zou in strijd zijn met het gelijkheidsbeginsel. Verder was een aantal omwonenden tegen de provinciale goedkeuring van het plan in beroep gekomen. Zij waren het niet eens met de plannen van de gemeente Den Haag om de Strandweg ter hoogte van de Vuurbaakstraat te verhogen. De verhoogde weg zou volgens hen leiden tot geluidsoverlast. Zij betwistten de uitkomsten van het onderzoek dat de gemeente naar de geluidsbelasting heeft laten uitvoeren. Ook zou verhoging van de Strandweg hun vrije uitzicht op de zee belemmeren. Naar het oordeel van de Raad van State treffen de bezwaren van zowel het strandpaviljoen als de omwonenden geen doel. Het bestemmingsplan 'Strand' vervangt een groot aantal oudere bestemmingsplannen voor het Haagse strand. Omdat de strandbebouwing grotendeels op de zogenoemde kernzone van de zeewering ligt, moet volgens de gemeenteraad massale bebouwing worden tegengegaan. Daarom zijn ter bescherming van de zeewerende functie van het strand, bouwbeperkingen opgenomen in het plan. De nieuwe inrichting van de Strandweg maakt onderdeel uit van het ontwerp voor de boulevard van de Spaanse architect Manuel de Solà-Morales. Hierin wordt het langzame verkeer en de wandelpromenade gescheiden van het autoverkeer. Volgens de gemeente Den Haag is hiervoor een hogere aanleg van de Strandweg noodzakelijk'.

Bron: www.rechtspraak.nl.

Nieuwsarchief